نامه‌ای به شورای حقوق بشر سازمان ملل
در خطاب به آقای فدریکو ویلگاس، رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل:
در طی چهار ماه گذشته، جمهوری اسلامی در ایران در پاسخ به جنبش انقلابی "زن، زندگی، آزادی" به دفعات مرتکب نقض حقوق بشر شده و با وجود هشدارهای فراوان از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل و سایر نهادهای حقوق بشری، این اقدامات را متوقف نکرده است. به رغم مثبت بودن تشکیل کمیته‌ی حقیقت‌یاب، پاسخگو کردن رژیم و پایان بخشیدن به بحران فعلی نیازمند اقدامات گسترده‌تری است.
جمهوری اسلامی از بدو تأسیس، همواره حقوق بشر را نقض کرده است. همانند ۴۴ سال گذشته، رژیم هیچ گونه تجمع یا تظاهرات مسالمت‌آمیز و یا حمایت از معترضان را چه از جانب دانشجویان و اساتید، و چه از جانب هنرمندان و ورزشکاران تحمل نمی‌کند. آزادی‌خواهان ایران توسط نیروهای رژیم مورد ضرب و شتم و آزار قرار گرفته، و زخمی، زندانی و یا کشته می‌شوند. روزنامه‌نگاران، پزشکان و وکلایی که به وظایف حرفه‌ای خود متعهد می‌مانند نیز از این قاعده مستثنی نیستند. رژیم با نادیده گرفتن فرآیندهای قانونی و بر اساس اعترافات اجباری و تحت شکنجه، اقدام به محاکمه‌ی بازداشت‌شدگان توسط قضات و وکلایی تسخیری وابسته به خود و یا حتی بدون حضور وکیل مدافع، کرده است. واضح است که ایران نه توسط یک حکومت متمدن، بلکه توسط رژیمی مرتجع و ظالم اداره می‌شود.
رژیم حقوق و آزادی شهروندان خود را به شدت سرکوب می‌کند و به صورت سازمان‌یافته‌ای با نفی حقوق برابر، انواع تبعیض‌ها از قبیل جنسیتی، قومی و مذهبی را به آنها تحمیل می‌کند. مردم ایران مجاز به انتخاب سبک زندگی و بیان افکار، نظرات و اعتقادات مذهبی خود نیستند. کتاب‌ها و نشریات سانسور و یا ممنوع می‌شوند و هیچ‌گونه انحراف از دکترین جمهوری اسلامی تحمل نمی‌شود. این رژیم دیکتاتور، پروپاگاندای خود را از طریق تنها سازمان رسانه‌ای دولتی منتشر و تلاش می‌کند تا با ایجاد اختلال مداوم و حتی قطعی در اینترنت، و راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات، دسترسی مردم ایران به جهان را محدود کند.
حکومت در ایران نماینده مردم نیست. رهبر بدون هیچ‌گونه پاسخگویی، قدرت مطلق است و رییس دولت و نمایندگان مجلس در انتخاباتی نمایشی و برخلاف خواست واقعی مردم برگزیده می‌شوند. تحت حاکمیت رهبر، فساد رژیم، تأمین مالی جنگ‌های نیابتی و شبه‌نظامیان در دیگر کشورهای منطقه، چندین دهه سوء‌مدیریت و تنش‌های بین‌المللی منجر به افزایش فقر و نابرابری اجتماعی در ایران شده است. در طی دهه‌های گذشته، مردم ایران تمامی اقدامات مسالمت‌آمیز ممکن برای رسیدن به خواسته‌های خود را آزموده، اما در مقابل با سرکوب وحشیانه‌ی رژیم مواجه شده‌اند. بر همین اساس، این مردم آزادی‌خواه انقلاب را تنها راه‌حل باقی مانده در پیش روی خود در مواجهه با رژیمی ستمگر و ناقض حقوق اولیه انسانی می‌بینند.
ما، «دانشگاهیان ایرانی برای آزادی»، برای انعکاس صدای این جنبش انقلابی از جامعه بین المللی درخواست می‌کنیم تا مردم ایران را در مبارزه‌‌شان برای رسیدن به آزادی حمایت کنند. همچنین از شورای حقوق بشر سازمان ملل می‌خواهیم تا با انتشار بیانیه‌ای در مورد نقض همیشگی حقوق بشر در ایران و ایجاد فرایندهای جدید و موثر، جمهوری اسلامی را برای جنایات خود پاسخگو کند. گروه «دانشگاهیان ایرانی برای آزادی» آماده همکاری و ایفای نقش خود در پیشبرد انقلاب «زن، زندگی، آزادی» است. بیایید در سال جدید، با هم و در کنار هم، برای تغییرات مثبت و سازنده در ایران و جهان گام برداریم.